17 خودکشی دانش آموزی
خبر کوتاه و هولناک بود! خودکشی 17 دانش آموز در یک سال اخیر!
در حد یک جامعه شناس نمی توان به شرح و بسط موضوع از چرایی اقدام به خودکشی گرفته تا تاثیرات آن بر جامعه پرداخت، چرا که نه دانشش را دارا هستم و نه تجربه اش را! اما در مقام یک شهروند نمی توان این خبر را شنید و از آن به سادگی گذر کرد!
نزدیک به 1/5خودکشی در هر ماه . تازه اگر از موارد ناموفق و گزارش نشده آن صرفه نظر کنیم ! آمار باید بالاتر از این ها باشد ! آن هم نه در گستره ی جامعه . فقط در قشر دانش آموزان . برای واضح تر شدن عمق فاجعه و زوایای امر باید توجهتان را به خود کلمه ی دانش آموز جلب کنم! هر چند که مقامات آموزش و پرورش مخالف استفاده از واژه ی دانش آموز باشند و اصرار بر استفاده از کلمه ی نوجوان داشته باشند (رجوع به روزنامه وقایع الاتفاقیه در دی ماه 94) باز هم بر کسی پوشیده نیست که نقش اصلی تربیت و رشد فرد از بدو تولد و در ادامه ورود به جامعه، تا رسیدن به سن قاونی را خانواده و آموزش و پرورش ایفا می کنند . نقشی که باید توام با تربیت و پرورش، کنترلگر و حمایتگر باشد....
(مابقی را در ادامه مطلب بخوانید)
کم توجهی و یا بی توجهی خانواده ها ممکن است ریشه در خیلی از موارد در حوزه ی روانشناسی خانواده داشته باشد . که آن هم نه تنها خانواده بلکه سطح کلان تری را نشانه میرود. سطحی کلان تر با محتوای فرزند بیشتر زندگی بهتر! اینکه زاد و ولد بی رویه در راستای افزایش جمعیت بدون در نظر گرفتن توانمندی خانواده ها در پرورش فرزند نه تنها قانونی بلکه مورد تشویق و درخور پاداش شده است.
بخش مهم تر آموزش و پرورش را هدف میگیرد! استفاده از نیروهایی با دانش کم و سیاست های سیستم در ارزش گذاری برای دانش آموزان و رویه ی تبدیل زندکی به رقابتی دارای برنده و بازنده !
اکثر این خودکشی ها ی ذکر شده در ادامه ی مردود شدن در امتحان ها ، کنکور و یا افت تحصیلی اتفاق افتاده اند .
آیا ارزش آدم ها به این گونه تعیین میشود که امتحان برنده و یا بازنده بودن در زندگی را تعیین می کند؟ پس بخش مهمتر نظیر سواد سیاسی، سواد اجتماعی ، روابط عمومی، سواد فرهنگی ، گسترش خلاقیت، دانش بهداشتی و زیست محیطی در کدام دسته بندی قرار میگیرد؟
آموزش و پرورش کدام برنامه را برای پرورش و بالندگی این گونه موارد ریخته است، بدون اینکه ذهن دانش آموزان را در چارچوب بسته قرار داده باشد ؟
در چند مدرسه ی ما اصول مهارت های زندگی تدریس میشود؟ افت دانش آموزان به شکل جدی مورد بررسی قرار داده میشود ؟ آن بخش مهمتر تدریس میشود؟ هدفی جز کنکور قرار داده میشود؟ چرا نباید به والدین هم آموزش های لازم داد و آن ها را مجبور به گذراندن ورکشاپ ها کرد؟ برای بهداشت، برای بلوغ و ...؟
درست است که نگاه نباید یک طرفه باشد ، مطمعنا کمبود نیرو در آموزش و پرورش وجود دارد و مشکلات آن ها نادیده گرفته نمی شود اما هیچ کدام از این ها دلیل بر شانه خالی کردن آموزش و پرورش از این مسئولیت ها نمی شود. رد پای آموزش پرورش غیر انکار است .
و بخشی از تقصیر گردن اوست! گردن سیاست های بازنده و برنده اش ! گردن عدم اهمیت به مهارت زندگی! گردن ارزش گذاری های نادرستش! کم توجهی اش! و از همه مهمتر شانه خالی کردنش!
