بگذار مستت کند انگور نابِ زندگی

_{چند سال پیش بود که من حال برزخی خودمو بردم پیشش...}

 _{گفت : فرار کن! همه چیو جمع کن و فرار کن!}

_{گفتم: از چی ؟ از کی؟ از خودم؟ اصلا مقصد فرار کردن کجاست؟}

_{یخورده فک کرد و گفت: فرار کن و بیا بغل من!}

_{گفتم: فرار کردن بلد نیستم!}

_{گفت: اولش سخته ! بعدش راحت میشه... تا حالا تنها رفتی سینما؟؟}

_{گفتم: تنها؟؟ من تنهایی هیچ جا نمیرم...} 

_{گفت: آدم برای فرار کردن اول باید یاد بگیره تنهایی بره سینما... هر وقت اینکارو کردی، دیگه می تونی تا هر جا که خواستی فرار کنی...اولش سخته! بعدش راحت میشه...}